ازدواج موقت صیغه یکى از احکام مسلّم فقهى است، شرح بیشتر را در کتاب حضرت آيت الله العظمى مكارم شيرازى به نام «این است آیین ما»و همچنین در جلد 3 تفسیر نمونه ذیل آیه 24 سوره نساء مطالعه کنید.

همینکه مرد مدت را ببخشد کفایت می کند و صیغه طلاق اثری ندارد.

اشکال دارد، مگر اینکه توبه کند.

در عقد موقّت بعد از تعیین مَهر و مدّت و اخذ وکالت از زن، مرد مى‌گوید: «اَنْکَحْتُ مُوَکِّلَتى لِنَفْسى فِى المُدّة المَعلومَة على المَهْر المَعلوم»، و بعد بلافاصله مرد مى‌گوید: «قَبِلْتُ هٰکَذا».

در صورتیکه جنس اصلی آنها مشخص باشد و جنس دوم زائد محسوب شود، ازدواج جنس مخالف با او اشکالی ندارد والّا ازدواج با او جایز نیست.

آری، این کار حرام است، و مجازات سنگینی دارد، ولی اگر زنی از شوهر خود طلاق بگیرد پس از پایان مدت عده طلاق، می توان با او ازدواج کرد.

جائز نیست.

اشکالی ندارد ولی به حکم عقد دایم است.

خیر، سوال و تحقیق از زن واجب نیست.

ازدواج موقت تمام احکام ازدواج را دارد به جز نفقه و بعضی از جزئیات دیگر، اما فرزند از آنها ارث می برد و مسئولیت عدّه نگه داشتن بعد از پایان مدت بر دوش زن می باشد و زن هرگز نمی تواند در این مدت همسر مرد دیگری شود و امثال آن.

نیازی به اجازه همسر اول نیست.

در صورتى که به قصد ازدواج باشد مانعى ندارد.

در گذشته این اجازه به اولیاء داده می شد که حتی برای صغیر همسری انتخاب کنند و معمولا مشکلی ایجاد نمی شد ولی در عصر و زمان ما عملا ثابت شده است که این ازدواج ها به مصلحت دخترها و پسرها نیست و دارای مفاسدی است و با توجه به اینکه غبطه و مصلحت باید رعایت شود این گونه ازدواج ها باطل است و اعتباری ندارد. نسبت به آنچه در گذشته انجام شده اگر در آن زمان واقعا مفسده ای نداشته و غبطه صغیر رعایت شده محکوم به صحت است.

این شرط خلاف مقتضای عقد موقت است و لذا این شرط، شرط باطلی است

در صورتی که متهم نباشد و اظهار کند مانعی برای ازدواج ندارد می توان سخن او را پذیرفت.

ازدواج دائم یا موقت با زنان اهل کتاب (یهودی و مسیحی) جایز است

زنی که متعه می‌شود، اگر در عقد شرط کند که شوهر با او نزدیکی نکند، عقد و شرط او صحیح است، و شوهر فقط می‌تواند لذت‌های دیگر از او ببرد، ولی اگر بعداً به نزدیکی راضی شود، شوهر می‌تواند با او نزدیکی نماید